Ήταν κάποτε κάτω στην Αίγυπτο – έτσι μας διηγείται το Μέγα Γεροντικό – αββάδες μαζεμένοι και προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν ένα βιβλικό χωρίο !
Ο καθένας έλεγε την γνώμη του, κι όταν ήρθε και η σειρά ενός Αββά να το ερμηνεύσει απάντησε. “Ειλικρινά δεν ξέρω τι σημαίνει !”
Τότε ένας πρεσβύτερος σε ηλικία Γέροντας με θαυμασμό είπε
“ Αληθινά αδελφοί μου ο Αββάς έδωσε την σωστή απάντηση !”
Δεν μπορώ να θυμηθώ , πατέρες κι αδελφοί , αν οι αναφερόμενοι Αββάδες ήταν ο Παμβώ, ο Μέγας Αρσένιος ή ο Μέγας Αντώνιος, συγχωρέστε με – παρόλο που έψαξα δεν το εντόπισα, αλλά είμαι σίγουρος για την στιχομυθία – η ουσία είναι όμως ότι πρέπει να μείνουμε με περισσότερη προσοχή στο Παύλειο ρήμα, στην εύλογη ερώτηση, που επαναλαμβάνεται δύο φορές και στην Πρώτη πρός Προς Κορινθιους (2.16) και στην προς Ρωμαίους ( 11.34 ) Επιστολές του, τις γαρ έγνω νουν Κυρίου
Όλη την περασμένη εβδομάδα ακούσαμε από χείλη πολλών να καταλογίζονται ευθύνες για όσα έγιναν στο Μάτι.
Κι όχι μονο ευθύνες πολιτικές ή ποινικές αλλά ακόμη να επιρρίπτονται και στον Θεό μας ευθύνες για την ανείπωτη αυτή καταστροφή !
“!! Οργή Θεού !! Δια την αθεΐα των Κυβερνώντων και την αποστασία του Λαού επήλθε αυτή η θεομηνία !!”
“ Μα ο Θεός είναι Αγάπη !” αντέτειναν οι γνωστοί “Αγαπολόγοι”, και δεν είναι δυνατόν να έχει σχέση με οτιδήποτε κακό ! Είναι ξένη στην φύση του η οργή κι η εκδίκηση !!
Με προσοχή άκουγα τα επιχειρήματα τους ένθεν κακείθεν και στο μυαλό μου έρχονταν σκέψεις πολλές !
Ασφαλώς και ο Θεός μας Αγάπη είναι και Φως !!
Όμως είναι και Δικαιοσύνη !
Μία Δικαιοσύνη που δεν έχει σχέση με την δικανική, την ανταποδοτική μορφή που θέλουμε να της προσδώσουμε !
Ας θυμηθούμε την παραβολή του Κυρίου για τον Επιστάτη που ανταμείβει το ίδιο τον εργάτη της πρώτης ώρας με εκείνον της ενδεκάτης ! Και την απάντηση που έδωσε σ αυτόν τον εργάτη που άντεξε τον κόπο μιας ολάκερης ημέρας για να αμειφθεί το ίδιο με αυτόν που ελάχιστα εκοπίασε ! Έχει σχέση η Θεία Δικαιοσύνη με την ανθρώπινη ;
Και ασφαλώς δεν έχει την παραμικρή σχέση η θεία Δικαιοσύνη με ρεβανσιστική ανταπόδοση που εσφαλμένα της έχουμε προσδώσει!
Πως αλλιώς θα μπορούσε να ερμηνευτεί η θεία Δικαιοσύνη και το “σήμερον μετ εμου έση εν τω Παραδείσω” του Εσταυρωμένου προς τον μετανοήσαντα Ληστή, με την δική μας έννοια της Δικαιοσύνης.
Την ταπεινή κου γνώμη παραθέτω αδελφοί !
Το βέλτιστο είναι με σιωπή, με ταπείνωση, αμιγώς αποφατικά και μηδαμώς διερευνητικά να σταθούμε απέναντι στα συμβεβηκότα !
Ας μην προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε τις βουλές του Κυρίου !
Ούτε όμως και να παραβλέψουμε και την σημειολογία των γεγονότων !
Να αναλογιστούμε την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μας ευθύνη σε όσα έγιναν και να μην προσπαθούμε να καταλογίσουμε ευθύνες σε άλλους – πολλώ δε μάλλον στον Θεό μας – για όσα συνέβησαν !
Και μιλώντας για ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ δεν ομιλώ για την αστική, ποινική ή κοινωνική μας ευθύνη, αλλά για την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ μας ευθύνη !
Αν ένας έστω από εμάς είχε την αγιότητα του Προφήτη Ηλιού που τους ουρανούς έκλεινε κι άνοιγε με ένα του ρήμα , αν ένας από εμάς είχε την αγιότητα του Αγίου Μάρκου του Αθηναίου που με ένα κτύπημα του χεριού μετακινούσε όρη, σας ρωτώ ευθέως, θα είχαν συμβεί όλα αυτά ;
Αν ζούσαμε μία συνειδητά – κι όχι καταναγκαστικά ή ψυχαναγκαστικά – χριστιανική πνευματική ζωή, αν ανταποκρινόμασταν στον Κυριακό Λόγο να γίνουμε Άγιοι όπως Αυτός Άγιος εστί, αν αντί να αναλωνόμασταν αυτάρεσκα στους εύθρυπτους κι επιφαινόμενους σκεδασμούς, που βαπτίσαμε καταναλωτισμό, διασκέδαση , ευδαιμονισμό και αργοσχολία , αν αντί όλων αυτών εμβαθύναμε με εταστική ενδοσκόπηση στα προσωπικά ατοπήματα μας και μόνο, αν τα εξομολογούμασταν στον Πνευματικό και μετείχαμε του Κοινού Ποτηρίου, αν ο καθένας ξεχωριστά κι όλοι μαζί με ειλικρινή μετάνοια, μεταβολή δηλαδή όχι μόνου του κοσμικού τρόπου ζωής μας και των φαύλων μας συνηθειών αλλά και της στρεβλής μας θεώρησης, που ψάχνει συνεχώς να βρει στο Θεό ή στον συναμαρτωλό αδελφό την αιτία των δεινών μας, χωρίς να εστιάζει στο αυτονόητο, ότι δηλαδή η προσωπική κατάλυση των πνευματικών νόμων επισύρει και τις ανάλογες συνέπειες, αν αυτή την τρίβο θεώρησης των πραγμάτων είχαμε επιλέξει, ίσως να μην είχαν συμβεί όλα αυτά που βιώσαμε , αλλά και αφού συνέβησαν να μην είχαμε επιδοθεί στην ανθρωποφαγία με την επίρριψη ευθυνών σε άλλους, ή και στην Θεομαχία με την επίρριψη των δεινών στην οργή τάχα του Θεού !
Όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι για την προσωπική μας κατάλυση των πνευματικών νόμων, εφόσον δεν τηρούμε τις ευαγγελικές επιταγές με αποτέλεσμα να βιώνουμε αυτοδικαίως τα παρεπόμενα της παρέκβασης των πνευματικών αυτών κανόνων, που προσλαμβάνουν την μορφή θεομηνιών, οι οποίες δεν έχουν σχέση με οργή Θεού, αλλά με Δικαιοσύνη κι Αγάπη Θεού !
Οι εν πυρί και πνιγμώ μαρτυρικώς τελειωθέντες αδελφοί μας βρίσκονται ήδη εν Παραδείσω, και κάποιοι από αυτούς, συγχορεύουν και συναγάλλονται με τους Άγιους Μάρτυρες, τους εν καμίνω και πυρί βληθέντες !
Αυτήν την διάσταση θα έλεγα να κρατήσουμε πατέρες κι αδελφοί και ας δούμε με πρίσμα πνευματικό όσα συνέβησαν !
Ας προετοιμαστούμε για το Πάσχα του καλοκαιριού με νηστεία, μετάνοια , εξομολόγηση και μετοχή στο Ποτήριο της Ζωής, εστιάζοντας στην προσωπική πνευματική μας ανεπάρκεια, χωρίς να δολιχοδρομούμε στην αποσαφήνιση των βουλών του Κυρίου, επιρρίπτοντας αλόγιστα ευθύνες στους συναμαρτωλούς αδελφούς μας ή στον Δικαιοκρίτη Θεό !
Τις γαρ έγνω νουν Κυρίου ;
Καλό στάδιο , Καλη Παναγιά πατέρες κι αδελφοί !
