Είναι το εγώ άσχημη λέξη , θλιβερή , άκλιτη και άστοργη και εωσφορική στην επαναλαμβανόμενη εκφορά της ! Ανοίκεια της υψοποιού ταπείνωσης…Αδελφή σιαμαία της υψηλοφροσύνης και της φαρισαϊκής αβύσσου ! Μόνο Ένας κατόρθωσε και την αγίασε τούτη τη λέξη ! Εκείνος που καθαγίασε τα πάντα! Τα φαινομενικά ακάθαρτα και ρυπαρά, εξαγνίστηκαν αιώνια με την χάρη Του ! Είναι ο Χριστός μας , ο μόνος που χρησιμοποίησε τόσο πολύ και απόλυτα αυτήν τη λέξη και κατόρθωσε να μας σαγηνεύσει !
Εγώ ειμί ο Ων, Εγώ ειμί ο Ην , Εγώ ειμί ο Ερχόμενος , Εγώ ειμί το Φως του κόσμου, Εγώ ειμί η Αλήθεια, Εγώ ειμί η Ζωή , Εγώ ειμί η Ελπίς, Εγώ ειμί η Άμπελος, Εγώ ειμί η Οδός, Εγώ ειμί η Θύρα, Εγώ ειμί ο Ποιμήν ο καλός , ο Καθηγητής, ο Διδάσκαλος , Εγώ ειμί ο Άρτος της Ζωής, Εγώ ειμί Το Άλας της γης, Εγώ ειμί η Ανάστασις, Εγώ Ζωήν αιώνιον δίδωμι , Εγώ και ο Πατήρ μου έν εσμέν !Εγὼ δε λέγω υμίν… Ιδοὺ Εγὼ αποστέλλω υμάς… Και εγώ δε σοι λέγω οτι σὺ ει Πέτρος, Και εγώ αναπαύσω υμάς, Εγώ ειμί ο Χριστός!
Αν οποιοσδήποτε άλλος χρησιμοποιούσε τόσες φορές το Εγώ , προσδιορίζοντας με τον πλέον απόλυτο τρόπο τον εαυτό του , θα είχε χαρακτηριστεί και μείνει στην Ιστορία τουλάχιστον ως διαταραγμένος , ψυχωτικός, εκκεντρικός, διεστραμμένος… Μόνο ο ενανθρωπήσας Θεός και κανένας απολύτως άλλος, έστω και αποθεωθείς άνθρωπος , όπως έλεγε ο μακαριστός π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος , κατάφερε αιώνια να μας αιχμαλωτίσει και τόσο αλλιώτικα να μας δουλώσει με το Εγώ του ! Όλων των υπολοίπων ανεξαιρέτως το Εγώ , σαν δίνη ακράτητη καταστρέφει , διαλύει και απομακρύνει από το Φως ! Κατάξερο άνυδρο και βραχώδες το Εγώ μας ! Κοντά σ αυτό η ψυχή και αυτή αδελφή του αχώριστη ! Υπάρχει όμως κάτι που μπορεί να την κάνει εύφορη , να την δροσίσει , να την σμιλέψει ! Λένε οι Άγιοι Πατέρες για το ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο μαλακό από το νερό και τίποτα ποιο σκληρό από την πέτρα ! Φαινομενικά άνιση η μάχη ! Από την μια η ακλόνητη και γρανιτένια ψυχή ! Απ΄την άλλη μια ανίσχυρη υγρή ρανίδα !Κι όμως, όταν αδιάλειπτα η σταγόνα της τελωνικής προσευχής πέφτει πάνω στην πορώδη και συμπαγή ψυχή , τα καταφέρνει και την τρυπά ! Αργά –αργά μα άπαυστα , στα σίγουρα καταφέρνει κάποτε , να διαλύσει το χρονίως αδιάβρωτο και σμιλεύοντάς το , να του δώσει σχήμα ευρύχωρης καρδιάς , καιομένης με και για την αγάπη του Χριστού μας !
Τέτοιες σταγόνες προσευχής και ταπείνωσης , τέτοια δάκρυα , διεισδυτικά στις σχισμές της πέτρινης ψυχής μας , είναι οι μορφές τούτου του βιβλίου ! Κάθε μια θα κυλήσει με την αλήθεια της πάνω στον βράχο του Εγώ μας ! Και θα τον κάνει γόνιμη γη , να πέσει έπειτα πάνω της του Σποριά ο σπόρος, να καρπίσει και εν αγαλλιάσει κάποτε να θεριστεί από τον Γεωργό Πατέρα μας !
Νώντας Σκοπετέας
Πεντηκοστάριον 2018
Κεντρική διάθεση :Πρόμαχος Ορθοδοξιας
Τηλεφ. Επικοινωνίας-Παραγγελιών:6986 22 59 27
